- gündüzkü
- sif. Gündüz olan; gecə deyil, gündüz baş verən. Gündüzkü əhvalat. – Elə güc gəldi ki, ona ağrılar; Gündüzkü dərdini tamam unutdu. B. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
nəharən — ə. gündüz olan, gündüzkü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ötəri — 1. sif. və zərf 1. Gözucu, tez, ani. Ötəri baxmaq. – Sərnişin qızın gizləndiyi kabinəyə ötəri nəzər salıb, aşağı endi. Q. İlkin. 2. məc. Səthi, dilucu, sözarası, könülsüz. Ötəri cavab. – <Yusif> Şahpərini Sərvnaz qarıgilin həyət qapısında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovuşmaq — 1. f. 1. Birləşmək, bitişmək. İki yolun qovuşduğu nöqtə. Çayın qolları kəndin yanında qovuşur. Çayların suyu birbirinə qovuşub axırda dənizə tökülür. – Turşsu çayların içi ilə Araza axır, Kürə qovuşur. S. R.. 2. məc. Bir şeylə birləşərək onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şinelli — sif. Əynində şinel olan, şinel geymiş. Qarşımda ucaboylu, uzun əsgər şinelli bir kişi dururdu. C. C.. Tahirlə Qulam müəllimin söhbətinə fikir verən müsahiblər, gündüzkü əzinik şinelli və uzunboğaz çəkməli adama baxırdılar. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsər-əlamət — bax əsər 1 ci mənada. Əsər əlamət qalmamaq – heç bir izi, təsiri qalmamaq. Gündüzkü buluddan, çiskindən heç bir əsər əlamət qalmayıb. R. R.. Nə keşikçilərdən, nə qapıçılardan, nə də sair xidmətkarlardan əsər əlamət yox idi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti